> OUDERS SNELLER AANSPRAKELIJK ALS KINDEREN SCHADE AANRICHTEN

> OUDERS SNELLER AANSPRAKELIJK ALS KINDEREN SCHADE AANRICHTEN

foto_webpagina_artikel_aansprakelijkheid_ouders_nieuwsbrief_januari

Een moderner aansprakelijkheidsrecht moet de regels uit de tijd van Napoleon eindelijk vervangen. De hervorming, die groen licht kreeg in de commissie Justitie, wil ouders automatisch aansprakelijk stellen voor schade veroorzaakt door hun kinderen. Verzekeraars moeten sneller tussenkomen.

De afgelopen 200 jaar is er bijna niets veranderd aan de Belgische wetgeving die regelt wie wanneer aansprakelijk is voor welke schade, of in jargon: de buitencontractuele aansprakelijkheid. De regels hebben betrekking op herkenbare situaties. Denk aan een voetballend kind dat een raam kapotschiet of een loslopende hond die de straat op rent en een verkeersongeval veroorzaakt. Als er een oorzakelijk verband is tussen de schade en de fout, moet de schade worden vergoed.

De huidige wetgeving is niet alleen gedateerd, maar met amper zes artikelen ook vrij beknopt. Daardoor waren er leemtes, die rechters in de loop der jaren moesten opvullen. De wetgeving werd voor veel burgers onvoorspelbaar en onduidelijk.

42 artikelen

Een nieuw wetsvoorstel, ingediend door Koen Geens (CD&V) en Katja Gabriëls (Open VLD), moet dat verhelpen door de vaste rechtspraak vast te klinken in 42 nieuwe wetsartikelen. Het voorstel bevat een belangrijke wijziging die de aansprakelijkheid van ouders regelt voor schade veroorzaakt door hun minderjarige kinderen.

Volgens de huidige regelgeving bestaat een vermoeden dat ouders onvoldoende toezicht hielden op hun kinderen of hen niet goed hebben opgevoed als ze op onrechtmatige wijze schade veroorzaken. ‘Ouders kunnen bij een rechter argumenteren dat ze hun kind wel goed hebben opgevoed en geen fout hebben gemaakt in het toezicht, om aan hun aansprakelijkheid te ontsnappen’, zegt doctoraatsonderzoeker in de rechten Victor Schollaert (Uantwerpen).

Kattenkwaad

Het wetsvoorstel verzwaart de aansprakelijkheid van ouders, voogden of andere volwassenen met ouderlijk gezag. Ouders zijn voortaan altijd aansprakelijk voor de schade veroorzaakt door hun kinderen jonger dan 18 jaar. Voor pubers tussen 16 en 18 is er marge voor ouders om aan te tonen dat ze niet in de fout zijn gegaan en niet aansprakelijk zijn voor de schade door hun kinderen. Dat kan bijvoorbeeld als hun kind kattenkwaad uithaalt, terwijl de ouders er terecht van mochten uitgaan dat het op school zat.

De verzwaarde aansprakelijkheid voor ouders leidde tot een debat over de familiale verzekering. De nieuwe regels zouden het financiële risico voor ouders groter maken, waardoor een piste was om de familiale verzekering te verplichten. ‘Dat lag gevoelig’, zegt Schollaert. ‘Velen vonden het een goed idee een verplichting in te voeren, om ouders te beschermen en slachtoffers financieel niet in de kou te laten staan.’

Vooral de verzekeringssector lag dwars. Een verplichting zou betekenen dat je onder meer fondsen moet oprichten voor mensen die geen verzekering nemen, en daarvoor was niets voorzien. De familiale verzekering zou wellicht ook iets duurder worden. Uiteindelijk werd van de verplichte familiale verzekering voorlopig afgezien. ‘Wel zijn verzekeraars verplicht tussen te komen om schade te vergoeden, ook als een kind opzettelijk heeft gehandeld of als sprake is van grove schuld’, zegt Schollaert.

Een tweede opmerkelijke hervorming is de invoering van de ‘proportionele aansprakelijkheid’. Schollaert: ‘Vroeger was er geen aansprakelijkheid als er geen causaal verband was tussen de fout en de schade. Het nieuwe voorstel aanvaardt gradaties van aansprakelijkheid, in functie van de waarschijnlijkheid van het oorzakelijk verband. In de praktijk zal men daardoor veel makkelijker kunnen besluiten dat er aansprakelijkheid is.’

Het wetsvoorstel kreeg woensdagmiddag groen licht van de Kamercommissie Justitie. Het was door agendaproblemen onzeker dat de stemming zou plaatsvinden. De oppositiepartij N-VA gaf al aan dat ze een tweede lezing zou vragen en zal binnenkort nog eens worden besproken. Het voorstel moet daarna ook nog naar de plenaire.

Bron: De Tijd

NL